we leven nog ;)
17 september 2014 - Montgenèvre, Frankrijk
Jaja dames en heren, jongens en meisjes. Het is al weer even geleden dat jullie van me hebben gehoord. De gene die nog aan het werk zijn zullen zich wel verveelt hebben op het werk omdat er geen verhaal te lezen was ;)
maar zonder gein. Mij gaat alles goed en ik heb er ondertussen ruim 3000km op zitten.Ik moest even nadenken wat ik de vorige keer had ggeschreven en waar dat was. Sinds die keer heb ik het volgende meegemaakt:
vanuit de alpen ben ik binnendoor en met een omweg vertrokken naar frejus. Mijn ouders waren daar toevallig ook en een bezoekje aan het strand leek me wel wat. Halverwege mijn route heb ik het asfalt verlaten en ben ik richting de gorges du verdon de bossen ingedoken. Onderweg kwam ik een verlaten 4x4 auto tegen waar een wiel van weg was. Geen goed teken dus ben ik nog even de mensen gaan zoeken. Na even rond kijken niks gevonden en besloten door te rijden. Een foto van de auto zoals ik hem zag heb ik toegevoegd.
Uiteindelijk na een lange dag rijden in frejus aangekomen en de komende twee dagen daar lekker niks gedaan behalve strandwandelingen en lekker eten.
Vanuit frejus vertrokken richting tende. Dit via de kustweg naar Monaco. Er zitten prachtige stukken weg in deze kustweg maar het grote deel zijn de boulevards van de bekende plaatsen als Nice en Cannes. In monaco nog een stukje formule 1 circuit gereden en aangehouden door een schappelijke agent met de bootschap dat de weg waar ik op zat verboden was voor motoren...... nooit meegemaakt. Ze willen schijnbaar geen motoren bij het monte carlo casino hebben want daar is het veel te chique voor. Geen boete gehad en ik mocht netjes omdraaien.
Vanuit monaco de alpen in naar mijn camping. Waarvanuit ik de volgende dag de col de tende wilden rijden om mijn eerste stevige offroad avontuur tegemoet te gaan. Na 60km regeden te hebben kwam ik onder bij de onverharde pas aan.......afgesloten. ze waren aan de tunnel aan het werk en daarvoor hadden ze de pas nodig. Ik kon het fort Central al zie liggen waar ik zo graag heen wilde. Ik laat me ook niet zomaar uit het veld slaan dus heb een alternatieve route gezocht en gevonden. Dus hop de berg op en naar het avontuur van Fort Central. Helaas bleek ik niet alleen op de ruwe onverharde weg. De tunnel blijkt een belangrijke verbinding tussrn Italië en Frankrijk en nu deze was afgesloten moesten veel mensen omrijden. Voornamelijk de Italianen hadden daar geen zin in en zochten op hun navigatie een alternatief. Dat was de onverharde col de tende en dus boven op de berg stond het vol met kleine fiatjes, renaultjes etc etc. Dat de mensen nog zo ver waren gekomen was ronduit uitzonderlijk maar voor mijn avontuurlijke ervaring iets minder. Haha.
wel ben ik natuurlijk nog even in het fort geweest wat wel een unieke ervaring was. Gelukkig waren de Italianen te druk bezig met het zoeken van een andere route zodat ik lekker alleen in het fort was. Het offroad rijden was zwaarder als ik dacht maar ook super mooi.
De volgende dag ben ik via de route des grande alps richting briancon gereden. Deze route zou een van de mooiste van de wereld moeten zijn maar die conclusie ben ik het niet echt mee eens. Dus halverwegd heb ik een zandpad genomen welke min of meer parallel liep met de hoofdroute. Een werkelijk prachtige route waar ik 2 uur langniemand anders heb gezien. Achteraf bleek ik dwars door een natuurgebied gereden te hebben en was het volgens mij ook niet de bedoeling dat ik daar kwam. Ik heb hertjes zien oversteken en de vlaktes zaken vol met kleine wollige diertjes. Geen idee wat het waren. Ze zagen er uit als een soort bevers.
mijn hoogtepunt die dag was toch wel col de la bonette. Ik had daar echt een "welcome to the moon" gevoel. De bonette is de hoogste geasfalteerde weg van europa en kom tot net boven de 2800 meter. Met een prachtig uitzicht als gevolg. Ik heb nog wat moeten ploeteren door de stofpaden om via de zuidkant de col op te komen. Echter komt er via de noordroute een in en uitgaande perfecte strakke weg naar de top. Wat je voldane gevoel wel een beetje afvlakt als je op de top staat tusse n de campers.
Zo zouden wielrenners zich ook voelen als ze een dag hebben zitten ploeteren om een col op re komen en dan op de top een bus vol gezellige nederlandse toeristen tegen te komen. Haha. Over die wielrenners gesproken. Dat is echt de nationale hobby hier. Hoe verlaten ook. Altijd kom ik wel een wielrenner tegen. Het lijkt eerder een nationaal beroep. Zo veel zijn het er. En echt op elk moment van de dag op alle dagen van de week.
voor nu ga ik nog even wat fotos uploaden en dan vanavond de rest van het verhaal
maar zonder gein. Mij gaat alles goed en ik heb er ondertussen ruim 3000km op zitten.Ik moest even nadenken wat ik de vorige keer had ggeschreven en waar dat was. Sinds die keer heb ik het volgende meegemaakt:
vanuit de alpen ben ik binnendoor en met een omweg vertrokken naar frejus. Mijn ouders waren daar toevallig ook en een bezoekje aan het strand leek me wel wat. Halverwege mijn route heb ik het asfalt verlaten en ben ik richting de gorges du verdon de bossen ingedoken. Onderweg kwam ik een verlaten 4x4 auto tegen waar een wiel van weg was. Geen goed teken dus ben ik nog even de mensen gaan zoeken. Na even rond kijken niks gevonden en besloten door te rijden. Een foto van de auto zoals ik hem zag heb ik toegevoegd.
Uiteindelijk na een lange dag rijden in frejus aangekomen en de komende twee dagen daar lekker niks gedaan behalve strandwandelingen en lekker eten.
Vanuit frejus vertrokken richting tende. Dit via de kustweg naar Monaco. Er zitten prachtige stukken weg in deze kustweg maar het grote deel zijn de boulevards van de bekende plaatsen als Nice en Cannes. In monaco nog een stukje formule 1 circuit gereden en aangehouden door een schappelijke agent met de bootschap dat de weg waar ik op zat verboden was voor motoren...... nooit meegemaakt. Ze willen schijnbaar geen motoren bij het monte carlo casino hebben want daar is het veel te chique voor. Geen boete gehad en ik mocht netjes omdraaien.
Vanuit monaco de alpen in naar mijn camping. Waarvanuit ik de volgende dag de col de tende wilden rijden om mijn eerste stevige offroad avontuur tegemoet te gaan. Na 60km regeden te hebben kwam ik onder bij de onverharde pas aan.......afgesloten. ze waren aan de tunnel aan het werk en daarvoor hadden ze de pas nodig. Ik kon het fort Central al zie liggen waar ik zo graag heen wilde. Ik laat me ook niet zomaar uit het veld slaan dus heb een alternatieve route gezocht en gevonden. Dus hop de berg op en naar het avontuur van Fort Central. Helaas bleek ik niet alleen op de ruwe onverharde weg. De tunnel blijkt een belangrijke verbinding tussrn Italië en Frankrijk en nu deze was afgesloten moesten veel mensen omrijden. Voornamelijk de Italianen hadden daar geen zin in en zochten op hun navigatie een alternatief. Dat was de onverharde col de tende en dus boven op de berg stond het vol met kleine fiatjes, renaultjes etc etc. Dat de mensen nog zo ver waren gekomen was ronduit uitzonderlijk maar voor mijn avontuurlijke ervaring iets minder. Haha.
wel ben ik natuurlijk nog even in het fort geweest wat wel een unieke ervaring was. Gelukkig waren de Italianen te druk bezig met het zoeken van een andere route zodat ik lekker alleen in het fort was. Het offroad rijden was zwaarder als ik dacht maar ook super mooi.
De volgende dag ben ik via de route des grande alps richting briancon gereden. Deze route zou een van de mooiste van de wereld moeten zijn maar die conclusie ben ik het niet echt mee eens. Dus halverwegd heb ik een zandpad genomen welke min of meer parallel liep met de hoofdroute. Een werkelijk prachtige route waar ik 2 uur langniemand anders heb gezien. Achteraf bleek ik dwars door een natuurgebied gereden te hebben en was het volgens mij ook niet de bedoeling dat ik daar kwam. Ik heb hertjes zien oversteken en de vlaktes zaken vol met kleine wollige diertjes. Geen idee wat het waren. Ze zagen er uit als een soort bevers.
mijn hoogtepunt die dag was toch wel col de la bonette. Ik had daar echt een "welcome to the moon" gevoel. De bonette is de hoogste geasfalteerde weg van europa en kom tot net boven de 2800 meter. Met een prachtig uitzicht als gevolg. Ik heb nog wat moeten ploeteren door de stofpaden om via de zuidkant de col op te komen. Echter komt er via de noordroute een in en uitgaande perfecte strakke weg naar de top. Wat je voldane gevoel wel een beetje afvlakt als je op de top staat tusse n de campers.
Zo zouden wielrenners zich ook voelen als ze een dag hebben zitten ploeteren om een col op re komen en dan op de top een bus vol gezellige nederlandse toeristen tegen te komen. Haha. Over die wielrenners gesproken. Dat is echt de nationale hobby hier. Hoe verlaten ook. Altijd kom ik wel een wielrenner tegen. Het lijkt eerder een nationaal beroep. Zo veel zijn het er. En echt op elk moment van de dag op alle dagen van de week.
voor nu ga ik nog even wat fotos uploaden en dan vanavond de rest van het verhaal
