Zwitserland

Daar zitten we dan. In Zwitserland, aan een meer in de buurt van Neuchatel. Ik moet zeggen de ligging is prachtig. Net als de camping. En hier zijn nog best een hoop mensen. En waar maak je dat nog mee. Een heerlijke geur vam geurkaars bij de douches. En wat blijkt, er hangen ook echt geurkaarsjes te branden met een mooi muziekje op de achtergrond. Dit heb ik nog nooit meegemaakt op een camping, zou er bijna romantisch van worden.

Maar dat mag op zich ook wel. De camping is in franse begrippen aan de prijs. Op zichIntuïtief at ook wel kunnen weten. Ze betalen hier immers niet met onze welbekende euros maar met een soort boekenbonnen (zo gekleurd zijn ze). En helaas hebben die boekenbonnen een betere waarde als onze euros. Gelukkig kan je wel gewoon met de pinpas en onze euros betalen. Dat scheelt.
wist je dat een medium big mac menu hier net boven de 10 euro kost. Krijg je er wel gratis ketchup bij. Maar goed, mijn vader zegt altijd "je bent nu op vakantie, zeur niet over dat geld". Laat ik er daarom dan maar over ophouden. Haha.

sinds mijn laatste bericht ben ik vertrokken uit de alpe d'Huez en via een prachtige weg s ochtends heel vroeg vertrokken via een mooie route naar lac de roselend. En inderdaad het was een prachtige route. Net boven de alpe d'Huez ligt een groot stuwmeer en daar heb ik de zon boven de bergen zien komen. Een mooi spectal. Ik blijf van mening dat de omgeving van de alpe d'Huez de mooiste ervaring in een korte tijd kan geven.

Ik was bewust vroeg opgestaan omdat ik op de route voor die dag een groot stuk offroad had staan. Twee hoge passen welke ik graag wilde rijden. Een daarvan via het skigebied naar val thorens zelf. De hoogst mogelijke weg binnen de alpen en zou tot 3300m gaan. Dus volledig bepakt en bezakt naar boven. En met al die koffers erop is het toch een stuk moeilijker maar wel doorzetten. Om er 500m onder de top en na 14km over slechte wegen langs de ski lift naar boven geakkerd te zijn er achter te komen dat de poort gesloten was. Grrrr. Hadden ze dat niet in het dal kunnen aangeven? Dus weer 14km terug over dezelfde, overigens mooie, weg terug.
hierdoor kwam wel de col d`Iseran op de planning te staan. De hoogst geasfalteerde pas van europa (2800 en nog iets meters). Maar met de vele passen die ik al had gezien was dit een prachtige aanvulling maar niets nieuws qua natuur.
Helaas begon het onderweg naar de top te regenen en gelukkig kon ik in een tunnel samen met drie italianen even schuilen en de regenkleding aantrekken en bagage afdekken. Een beetje in de drup naar beneden en na een uur of zo was het weer opengetrokken. Dus het circus weer de andere kant op en veel te klamme regenkleding uitgedaan.

na het nodige tanken was ik nog ongeveer 40km van mijn einddoel voor die dag verwijderd. Er zat nog een mooie onverharde en moeilijke pas tussen. Vol goede moed die begonnen te beklimmen ineen ondertusse prachtig weertje. Maar de natuur heeft mij hierna goed beetgenomen. Bijna op de top van de pas trok het ineens dicht. En dan bedoel ik echt van geen wolk te zien tot gitszwart in een mum van tijd. Het overviel me echt. En voor ik doorhad wat er gebeurde zette iemand de kraan open en kwam het met bakken uit de lucht. Intuitief sloeg ik op de vlucht. Terug naar het dal waar het net nog zo een prachtig weer was. De eerste 10 min reed ik, zonder regenpak, in de stromende regen. Echt noodweer. Om vervolgens wel voor de bui uit gekomen te zijn. De bui was het volgens mij hier niet mee eens. Dus toen ik mijn navi aan het instellen was had de bui me alweer ingehaald. Het was een race tussen de bui en mij en ik had duidelijk verloren. Ineen dorpje schoot ik met de motor een soort buurthuisje in om droog te blijven. Om daar tot de ontdekking te komen dat ik voor de tweede keer deze vakantie tot mijn onderbroek nat geregend te zijn. En dat in 15min regen. Overal doorheen. En koud. En het ergste, mijn slaapzak en tent waren nog niet afgedekt...dus ook zeiknat. Jammer maar helaas. Om geen kou te vatten heb ik me in dat hokje nog even voorzien van droge kleding en ruim een uur de bui daar uitgezeten. Toen de bui overwas mijn natte motorpak weer aangedaan (is toch veiliger als een spijkerbroek) en via een hoofdroute naar de camping te ririjden. Ondertussen was het daar al bijna donker. Dus tent opgezet en toen die net stond begon het weer te regenen. Daarna een warme douche genomen en zonder avondeten in mijn natte slaapzak gekropen. Wat begon als een prachtige dag is achteraf gewoon een k*tdag geworden.

ik had nog wel onthouden dat de dag daarna goed zou worden. Daarom twee nachten op de camping geboekt. En inderdaad. De volgende dag een stralend zonnetje toen ik wakker werd. Tot 2 uur bij de tent gezeten en echt alles kunnen drogen in de zon. Dat doet een mens dan goed. Daarna nog een rondje lac de roselend gedaan wat een prachtig meer is. En savonds heerlijk gegeten. Zoveel dat ik niet meer kon lopen.

en toen was het tijd te bepalen wat ik verder wilde gaan doen. Even "vlug" Zwitserland en Oostenrijk of de rit naar huis inzetten. Daar je in beide landen niet offroad mag en er de komende dagen ook wat regen wordt verwacht besloten naar huis te rijden en hier drie dagen voor uit te trekken. Want het is stiekem nog een behoorkijke afstand naar huis toe. Ik wil alles blijven doen zonder snelweg. Dus zp gezegt zo gedaan. Vanmorgen om half 8 vertrokken en via de petit st bernard naar italie en daar door naar de bekende st bernard. Beide mooi om te doen maar de eerste geeft de mooiste uitzichten op de mont blanc. (Helaas geen pad naar boven anders had ik een foto met de motor op de top. Haha). Daar Zwitserland in gereden en even langs het meer van geneve. Om.vervolgens de rit richting duitsland in te zetten.

Een hele mooie rit en voor ik het wist was het tijd om een camping te zoeken. Maar het begint hier steeds vlakker te worden. Lijkt bijna of ik in zuid limburg ben maar dan wat ruimer opgezet. En ik moet je bekennen, die ruige bergen mis ik nu al. Ok ik ben twee keer nat geregend en alles ruikt ondertussen wel muf. Maar dat klimmen met die motor is toch wel super hoor. Die bergen doen iets met me. Het is denk ik dat nietig voelen door al dat enorme natuurschoon om me heen. Ik ben er echt verliefd op. Ik was het al maar nu is het alleen maar sterker geworden. Gelukkig kan ik nog een paar toppen vanuit de camping in de verte zien liggen dus afscheid nemen is nog niet nodig. Al zal dat morgen wel het geval zijn zodra ik duitsland binnen rij. En dat vind ik best erg.Dit is tot nu toe een van mijn mooiste vakanties geworden, echt een voor in de top 3. En ik heb er heel wat meegemaakt.